KİŞİSEL GELİŞİM, TOPLUMSAL GERİLEYİŞ!

Neden kişisel gelişim yazıları okuyoruz? Mesela şu an bu yazıyı okuma sebebiniz yazı bittiğinde kendinizi daha iyi hissetmek mi, kendiniz için bir şeyler yapmış olma hissi mi? Birkaç gün önce bi yakınımla konuşurken kişisel gelişim diye diye toplumsal olarak gelişimin ne kadar önemli olduğunu unuttuk dedi. O an düşündüm ama tam olarak ne anlatmak istediğini gerçekten anlamamıştım ve o şöyle açıkladı: İnsanlar kendilerini bir birey olarak geliştirmek için çabaladıklarında toplumun geri kalanından daha iyi, daha zeki, saygıyı daha çok hak eden birisi haline dönüştüklerini düşünüyorlar. Bu düşünceler ona sanki diğer insanların haklarını gasp edebilme yetisi vermiş gibi davranıyorlar, ayrıcalık bekliyorlar. Halbuki herkes bütün bunları sadece kendi hayat kalitesini artırmak için yaptığının ve bunların onu ‘üstün insan’ kılan şeyler olmadığını anlasa her şey daha güzel olacak.

Gerçekten bahsettiği açıdan düşündüğümde hak vermedim diyemem ve bu sohbetimiz beni konuyu düşünmeye itti. Neden kendimiz için yaptığımız girişimlerimizi sadece kendimizi mutlu etmek için yapmayıp bunu diğer insanların davranışlarının değişeceğini düşündüğümüz için yapıyoruz? Genelleme yaptım belki şu an fazlasıyla ama dürüstçe düşünürsek birçoğumuzun belli noktalarda bu tarz davranışlar sergilediğini fark edeceğini ve bu durumdan rahatsız olacağını düşünüyorum. Kendinizi bilgili olduğunuzu düşündüğünüz bir konuda mutlaka sözü dinlenmesi gereken kişi olarak mı gördünüz ya da mesleğinizi söylediğinizde insanların davranışlarının değişmesini mi beklediniz? Peki bu durum sizi neden memnun ediyor? Böyle sormak belki biraz yanlış oldu. O zaman şöyle soralım: Bu kalifiye özelliklerinizi bilinçli olarak toplum içindeki özgürlük alanızı keyfinize göre düzenlemek için kullanıyor musunuz?

Peki neden bunu toplumsal bir gerileyiş olarak belirttim?

Yazımın başlığında biraz anlatmak istiyorum. Şöyle düşünelim: Mesela toplumun tamamı (ya da büyük çoğunluğu diyelim) kendisini yeterince iyi bir konumda ve toplum içinde kendisini keyfinin istediği şekilde saygı ve hizmet bekliyor. Bunun sonu ne olur tahmin edebiliyor musunuz? Herkes karşısındakinden bunu beklerse ama kimse bunu göstermezse bi kaos oluşur. Toplum devamlı bir tahammülsüzlük ve saygısızlık kısır döngüsüne girer.

Aslında olması gereken nedir peki bence? Herkes karşısındakine eşit saygı gösterip eşit saygı beklemeli. Yaptıklarının sadece kendisi için olduğunun farkına varıp bunlardan kaynaklı ayrıcalık beklememeli. Doğada var mıdır bunun bir örneği? Kendisini daha güzel bulduğu için diğer zürafaların ona daha çok saygı göstereceğini düşünen bi zürafa var mıdır ya da daha kültürlü bir yılanın diğer yılanlardan daha ayrıcalıklı olduğu bir orman var mıdır? Hiç sanmam. Kendimiz için yaptıklarımızın amacı kendimizi mutlu ve tatmin olmuş hissetmek olmalı. Bunlar sonucunda beklentimiz toplum içinde ayrıcalık değil sadece kendimiz için daha iyi bi hayat kalitesi olmalı.

Yazar:Ayşe Nihal Altundal

İnternet sitesi https://mubatblog.online
Yazı oluşturuldu 180

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Benzer yazılar

Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.

English EN Français FR Español ES Türkçe TR
%d blogcu bunu beğendi: